Overzicht:
| A t/m D: | E t/m K: | L t/m Z: |
|
Als het lente is |
| Rozerode dag geroezemoes van duiven op het dak de poezen in de deur de eerste nieuwe bloesemgeur en de bomen dan die dikke vette bomen dan oh, wat kan zo'n lentedag zalig zijn overal, een feest van licht en kleur en het is er ook voor jou ook voor jou, als je wou Maar zo zijn mensen als het lente is loopt het toch ergens anders mis diep in je hart. tekst: Della Bosiers muziek: Koos van der Hout |
|
Amelia |
| Zo kort op de wereld, maar zo lief en zo fijn 't is moeilijk om hier niet subjectief in te zijn Je kan nog niet praten, zegt nog geen dada Je stem heeft al kracht dus doe me maar na Amelia, Amelia Je mama een engel al vanaf 't eerste uur Je papa een ridder, gaat voor jou door het vuur dat moet je wel voelen ja zo is het maar net ze houden 't verdriet nog ver van je bed Amelia, Amelia Seizoenen vol kleur als in een boek van de Fee een enkele vlaag maar als het kan ook wind mee veel zonnige dagen en zomers aan zee het is maar een vraag: mag Oma dan mee? Amelia, Amelia Wat zal ik je wensen en wat geef ik je mee? de blije momenten laat die tellen voor twee want is elke dag sowieso geen cadeau? Dus zing ik dit liedje, doe jij maar do-do Amelia, Amelia Amelia, Amelia tekst: Della Bosiers muziek: Ben van der Linden |
|
Anicée |
| Pleure pas Anicée laisse-moi te consoler laisse-moi rafistoler tous ces rêves cachés tant de mots déjoués, tant de joies étouffées et meurtries à longueur de journée et puis quoi Anicée on va recommencer on va faire éclater toutes ces joies oubliées mais en beau et en mieux et en grand c'est tout comme si nous redevenions des enfants Faut pas m'expliquer moi je m'y connais en veilleés solitaires spleen à fleur de peau les soirées où l'on se sent écorchée vive les soirées où l'on se met à l'eau de vie parce qu'il n'est pas venu ou plus venu du tout simplement volatilisé. Mais enfin Anicée laisse-moi te consoler laisse-moi rafistoler tous ces rêves cachés tant de mots déjoués, tant de joies étouffées et meurtries à longueur de journée et puis quoi Anicée on va recommencer on va faire éclater toutes ces joies oubliées mais en beau et en mieux et en grand c'est tout comme si nous redevenions des enfants. Tekst en muziek: Della Bosiers |
|
Anne-Marie |
| Als gij een lange stoet vol kleur voorbijtrekken ziet Als gij een lange stoet vol kleur voorbijtrekken ziet Haal dan het wasgoed maar al binnen, Anne-Marie Haal dan het wasgoed maar al binnen, Anne-Marie Of ze met fluiten en schalmeien spelen gaan Of ze met fluiten en schalmeien spelen gaan Voor je het weet is het met de lieve vrede gedaan Voor je het weet is het met de lieve vrede gedaan Of ze nu zoete vooizen zingen, Anne-Marie Of ze nu zoete vooizen zingen, Anne-Marie Of ze viool of doedel spelen, Anne-Marie Of ze viool of doedel spelen, Anne-Marie Hoed u voor de kunstenmakers, Anne-Marie Hoed u voor de kunstenmakers, Anne-Marie Want het is gajes en geteisem, Anne-Marie Want het is gajes en geteisem, Anne-Marie muziek: tradioneel tekst: Della Bosiers |
|
Antwerpen |
| Iedere dag gaan er treinen naar 't zuiden over de bruggen van Maas, Hollands Diep op weg naar een stad met nieuwe geluiden waar 't Grote Plan net iets anders verliep. De Geest in de klokken, een split in de rokken in Holland nog maart, maar hier al april. Kranen en dokken, ramen die lokken 't is maar een steenworp en een hemelsbreed verschil. Refrein: Antwerpen, stad aan het Scheld' met z'n kaaien. 't Is gelijk een van Dijck met z'n groen en z'n blauw. Henri Conscience en Paul van Ostayen dansen de charleston met Ons Lieve Vrouw. In het Schipperskwartier krijgt ieder het zijne; het aloude spel van aanbod en vraag Orgel Decap, Belcanto-refreinen een Bretoense trui, een stuk in je kraag. Tussen Sinjoren, onder de toren over de Koornmarkt, op weg naar een vrouw Vol van verlangen volg ik jouw gangen 't is drie keer bellen, dan ben ik bij jou Refrein: Terug naar de stad aan 't Scheld met z'n kaaien. 't Is gelijk een van Dijck met z'n groen en z'n blauw. Henri Conscience en Paul van Ostayen dansen de charleston, mijn liefste, met jou. tekst: Cornelis Pons / Ben van der Linden muziek: Ben van der Linden |
|
April doet wat hij wil |
| De aarde staat heel even stil in de maand april want wat het wordt, dat weet je nooit april doet wat hij wil. tekst: Della Bosiers |
|
Bang in het donker |
| Ze woont pas in een nieuwe woonwijk waar ze niet arm zijn en niet rijk Wat flatjes, wat kroegjes en hier en daar een lelijk huis En na een eerder korte schooltijd gaat ze uit werken in de stad De trein af, de fiets op zo komt ze 's avonds weer naar huis. Hij heeft het nauwelijks beter vier maand voorwaardelijk tehuis geen vader, geen centen hij trekt er thuis vroeg onderuit Soms rijdt hij helemaal uit Brussel een eindje zomaar met de trein wat kijken, wat kaarten dan stapt hij zomaar ergens uit. Hij ziet haar lopen door de wachtzaal een nachtploeg wacht nog op de trein Omdat ze bang is in het donker fietst ze vanavond nogal vlug 't station uit, de laan in hij wacht haar op onder de brug. Tekst: Della Bosiers |
|
Begijn-af |
| In een tijd van computers en atomen van mini-mode en Leidseplein, blijft er geen greintje waardering meer over voor het edele beroep van begijn. Vroeger dan werd je begijntje na een verloren liefde misschien Dan ging je druiven kweken en bad vroom je gebeden Tuinieren en brevieren was je leven. Een begijnhof is heden ten dage nog enkel een bezienswaardigheid. De witgekalkte muren en de pratende geburen, de geraniums in klompen zijn verdwenen. Nu blijft je niet(s?) meer anders dan een flatje met zicht op een kerk Want als de non emancipeert en de clergyman regeert is het geen tijd meer voor moderne Symforosa's. Tekst en muziek: Della Bosiers |
|
Bij St. Jacobs |
| 't Was denk ik na de Gentse Feesten de morgen hing al in de lucht We hadden heel de nacht gefeest en we waren samen op de vlucht. Het licht deed pijn aan onze ogen en in een plastic staminee hoorde je flarden van "Helena" je neuriede het nog mee. 't Is half juni en examen het halve land zit al aan zee met flarden reggae door de ramen en geur van rozen en van tee Ik hoor de omroepster nog zeggen "Dames en Heren, goedendag" eerst nog de beurs- en weerberichten en dan het nieuws van de dag. We hadden last met de frekwenties je kwam en ging als in een droom een leven vol interferenties als een gedicht zonder zoom en met je ziel binnenstebuiten met je verdriet op megaHertz zo tikt de regen tegen ruiten een melopee in kleine terts. tekst en muziek: Della Bosiers |
|
Bonen uit Bonaire |
| Dit zijn bonen, dit zijn bonen, dit zijn bonen uit Bonaire dit zijn bonen, dit zijn bonen, dit zijn bonen uit Bonaire En die hangen met de bloemen in de bomen op Bonaire en die hangen met de bloemen in de bomen op Bonaire Ja die groeien aan de bomen, aan de bomen van Bonaire ja die groeien aan de bomen, aan de bomen van Bonaire tekst en muziek: Della Bosiers |
|
Bulimia amorosa |
| Het was allemaal begonnen op Kerstavond. Al van toen ze kleintjes was, snoepte Hilda de korstjes van de kaas, en schepte ze op zondagochtend met haar wijsvingertje de slagroom van de in de veranda klaarstaande schaal "pateekes". Toen ze achttien was, leerde ze op een studentenbal een Engels student-diepzeeduiker kennen. Het was liefde op het eerste gezicht. George moest lang en vaak weg, naar verre Golfstaten. Stuurde kaartjes uit Abu Dhabi en Dubai. Zij brak haar studie af, en wachtte. Op hem. Als hij tussen twee vlagen door weer eens een paar dagen in het land was, kwam hij Hilda ophalen met zijn grote zwarte Harley Davidson. De hele straat keek. Zo verstreken maanden. Toen maakte George het uit, want zijn moeder vond dit een mésaillance. En George gehoorzaamde. Hilda slikte haar groot verdriet zichtbaar in, vertrok voor een paar weken naar de zuiderzon om ogenschijnlijk bedaard en wijs terug te keren. Toen begon het. Als ontbijt at ze voortaan twee stukkken Sachertorte, mét chocolademelk. In de loop van de ochtend verder gewoonlijk twee soezen, een half pond pralines als onderhoudsdosis. Pannekoeken met stroop als lunch. 's Avonds een pak spekken. En geen dag werd nog besloten zonder Bavarois met Engelse saus. In haar jaszak hield ze permanent een mica zakje toffees. Voor het geval dat. Met Pasen at ze àl de overgebleven eieren van álle neefjes en nichtjes op. Op een ochtend, toen ze aan haar derde puddinkje wou beginnen, heeft haar lever het begeven. Bulimia amorosa. Hem zag ik laatst door de stad scheuren op zijn zwarte bolide. Hij hield zijn snelheidsmeter in het oog. En reed door het rode licht. Della Bosiers, oktober 1982. |
|
Canon |
| Ik heb, me dunkt, een nieuwe liefde al van doen de goesting is al over en de druiven zijn nog groen... (Ad libitum) Tekst en muziek: Della Bosiers Arrangement: Ben van der Linden |
|
Damme |
| Fietsend op de Krinkeldijk de Blinker langs, het gewoel voorbij fluitend in het hoge gras en de muggen die doen surplace en de wolken in duizend koleuren een cumulonimbus in mei de boerejasmijn zijn odeuren, z'n fleur drie veulentjes in de wei en we ruiken de zee in de verte een leeuwerik zigzagt voorbij en straks gaan we spelen bij Lieven en Bert en gadegij mee met mij Varen op de Damse Vaart de molen langs, de bagatten rond dan nog bij de Lieve langs en we maken een rondedans en die wolken in duizend koleuren een cumulonimbus in mei de boerejasmijn zijn odeuren, z'n fleur drie veulentjes in de wei en we ruiken de zee in de verte een leeuwerik zigzagt voorbij en straks gaan we spelen bij Lieven en Bert en gadegij mee met mij. Tekst en muziek: Della Bosiers Arrangement: Ben van der Linden |
|
De Beiaard |
| (Postscriptum voor Geert D'hollander) Gij die daarboven in het want van tussen de kantelen muziek zo fijn als Lierse kant de stad door laat spelen. Er zijn er voor wie de muziek er is om op te dansen maar liever is mij uw kantiek vanaf die spitse transen. De mensen zien niet meer omhoog ze kijken naar beneden en lopen met een grote boog omheen dat ver verleden Zo deelt de klepel per kwartier de tijd die rest in stukken de deuntjes dienen voor 't vertier de slagen voor de ongelukken De tonen klinken over 't plein tot over de kaaien de Schelde af tot bij het Schijn tot waar de wind wil waaien. Muziek: Ben van der Linden Tekst: Della Bosiers |
|
De java van Boechout |
| In de zomer, tijdens de vakantie denk ik altijd weer aan tante Jee want zij gaf ons in essentie de liefde voor de keuken mee. Het was de tijd van de Ponderosa, van de Schipper en Bonanza en in Boechout woonde tante Jee en die had een TV. Refrein: Dit is de java van de mayonaise het culinaire dada Dit is de java van de Javanaise van coulis tot baba en dan zwijg ik nog over hors-d'¦uvre waarbij ik telkens huiver van de goesting en van de schrik Ik ben weer 5 kilo te dik. We gingen samen vissen aan de beemden en kwamen dan pas terug na 't zakken van de rode zon daar achter de bruine brug dan roken we de karakollen en de kramen met smoutebollen want in Boechout was het foor de hele mooie zomer door. Refrein: Dit is de java van de mayonaise het culinaire dada Dit is de java van de Javanaise van coulis tot baba en dan zwijg ik nog over hors-d'¦uvre waarbij ik telkens huiver van de goesting en van de schrik Ik ben weer 5 kilo te dik. Ze bakte mosselen met remoulade en frieten à volonté we dronken zelfgemaakte limonade en daarna was er riz Condé dan dansten we rond de tafel en we kregen een wafel, ze gaf ons één voor één een kus en wij lopen, lopen, loop, voor de laatste bus. tekst: Della Bosiers muziek: Ben van der Linden |
|
De meisjes |
| Wie speelt er samen voetbal wie doet er groot en stoer wie krijgt er 't eerste zakgeld wie doet in huis geen moer Refrein: Dat zijn de jongens, ja dat zijn de jongens, zijn de jongens, de jongens van twaalf Dat zijn de jongens, ja dat zijn de jongens, zijn de jongens, de jongens van twaalf Wie doet er thuis de afwas wie is er zoet en lief wie past er op de kleintjes wie heeft er naaigerief Refrein: Dat zijn de meisjes, ja dat zijn de meisjes, zijn de meisjes, de meisjes van twaalf Dat zijn de meisjes, ja dat zijn de meisjes, zijn de meisjes, de meisjes van twaalf Van in hun kleuterjaren wordt het hun al verteld zich netjes te gedragen zij zoet en hij een held de jongens met hun auto's de meisjes met hun pop zo sneven stoere daden gelijk al in de knop Refrein: Dat zijn de meisjes, ja dat zijn de meisjes, zijn de meisjes, de meisjes van twaalf Dat zijn de meisjes, ja dat zijn de meisjes, zijn de meisjes, de meisjes van twaalf Wie staat niet in de boekjes van de geschiedenis Wie is er vlugger groter wat niet te schatten is Refrein: Dat zijn de meisjes, ja dat zijn de meisjes, zijn de meisjes, de meisjes van twaalf Dat zijn de meisjes, ja dat zijn de meisjes, zijn de meisjes, de meisjes van twaalf Tekst en muziek: Della Bosiers |
|
Dolce lentamente (Momentje) |
| Weet je wat je me nog nooit eens zei voor je 't weet is ons verhaal voorbij laat de sleur nu eens de sleur en doe het dolce lentamente Hou eens heel goed de momenten vast haal je glimlach vaker uit de kast fluister kusjes in m'n oor en streel me dolce lentamente. En haal de katjes uit de boom vertel je laatste roze droom over die prins met z'n karos Doe nu eens gek en sta eens paf knip al de rode tulpen af en laat me nooit of nooit meer los Weet je wat je me nog nooit eens zei voor je 't weet is dit moment voorbij laat de sleur nu eens de sleur en doe het dolce lentamente Hou eens heel goed de momenten vast haal je glimlach vaker uit de kast fluister kusjes in m'n oor en doe het dolce lentamente in de lente, lente maar doe het dolce lentamente. Tekst en muziek: Della Bosiers Arrangement: Ben van der Linden |
|
Easy |
| Zij kon niet kiezen en delen viel hem zwaar niets te verliezen de schijn, ja dat was waar dus op een julimorgen werd het hem veel te veel stilte en vrede tot in de hoogste boom en zij beneden ontwaakt nu uit haar droom. Verdriet bij beken maar dat is heel gewoon weer uitgekeken op weer een verse droom niet dat dat zoveel uitmaakt als alles is gezegd stilte en vrede die vind je nooit terug en zij beneden begint de weg terug. Tekst en muziek: Della Bosiers Arrangement: Ben van der Linden |
|
Een vaag gevoel van vrolijkheid |
| 't Is toch wel jammer van dat huis op de heuvel zo schoon van ver, zo volmaakt maar toch zo ver van schoon en ook geen dag zonder tranen maar ook geen zonder zon Het was een prachtige groene kooi met een prieeltje en een schuur vol hooi en met een groot houten hek want je was een beetje gek En toch een vaag gevoel van vrolijkheid na de vlagen van haat en van spijt had je een vaag gevoel van vrolijkheid en al ben je iets kwijt, dat slijt mettertijd als je dat eenmaal weet ben je vrij. Als alle twaalf kartonnen dozen zijn uitgepakt een ander huis, een nieuw behang en schone bezems en als 't allang weer te laat is besef je wat je deed Je hebt de Kleenex weer klaar gezet voor als je hete tranen huilt in bed en de piano op slot want alles is kapot. En toch dat vaag gevoel van vrolijkheid na de vlagen van haat en van spijt heb je een vaag gevoel van vrolijkheid en al ben je iets kwijt, dat slijt mettertijd als je dat eenmaal weet ben je vrij. En toch dat vaag gevoel van vrolijkheid na de vlagen van haat en van spijt heb je een vaag gevoel van vrolijkheid en al ben je iets kwijt, dat slijt mettertijd als je dat eenmaal weet ben je vrij. Tekst en muziek: Della Bosiers Arrangement: Ben van der Linden |
|
En toch... |
| Della: Al heb je zowat alles dat een kind zich wensen kan twee hele toffe ouders en dan ben je ook nog fan van Get Ready en Urbanus en Clouseau Selectie van kinderen: Op woensdag gaan we skeeleren of skaten in het park en daarna zo lang fietsen dat je 's anderendaags zo stijf bent als een hark Della: en toch... Allen: Ik wou dat Lien naar huis kwam op het einde van de week dat zij ook niet meer ziek zou zijn en ik nooit meer van streek 1 kind, solo: Straks is het weer vakantie en daar droom ik nu al van dan gaan we samen zwemmen in Oostende of in Bree en naar het dolfinarium en ook naar 't Land van Ooit En 't mag dan heel hard regenen want daar zit ik dan totaal ook niet meer mee en toch... Allen: Ik wou dat Lien naar huis kwam op het einde van de week dat zij ook niet meer ziek zou zijn en ik nooit meer van streek Della, alleen: Al droom ik vaak van dagen vol geluk en vol muziek ik ben soms wel eens droevig maar dat is ook niet uniek in het leven loopt niet alles even vlot Della + Selectie kinderen: Maar door de band genomen zijn wij echt wel heel kontent al hoor je mensen zeggen: "da's niet moeilijk ook geluk is iets dat went" en toch... Allen: Ik wou dat Lien naar huis kwam op het einde van de week dat zij ook niet meer ziek zou zijn en ik nooit meer van streek Neuriën: mm. Tekst: Della Bosiers Muziek: Ben van der Linden |
|
Er is nog zoveel te doen |
| A1.Je hebt nog zoveel te doen veel onverwacht of lang gewacht de plannen van morgen en toen Dagen van plezier 't café met je vrienden van hier samen op kamp of thuis waar je amper nog bent B1.Soms zinkt de moed je in de schoenen en ben je pompaf, 't is of alles mislukt je hoofd zit op slot je voelt je bedot je gaat onder pijn en miserie gebukt A2.Soms liever alleen geen dagen meer of nachten meer enkel maar zien wat het wordt Je loopt met de wind in de rug de weg af, tot ginder, en terug Hoe zou het zijn met Valentijn? wat vliegen de zwaluwen vlùg B2.Je staat vaker stil bij de dingen je vecht ergens voor je slaat je erdoor de weg is bekend warempel, het went je bent al kontent met een pijnloos moment A3.Je hebt nog zoveel te doen veel onverwacht of lang gewacht de plannen van morgen en toen Er is nog zoveel te doen ... Tekst: Della Bosiers Muziek: Ben van der Linden |
|
Even in te darkest night |
| People lose their hope and faith in the morning Morning can be cold and sad and grim Minutes of emotion die in the dawning Some of us may lose and some may win Even if you lost the feeling even if you lose the game even with a lost illusion you'll be never be the same Hold on to the things you fought for Stick to what you're bound to be Never need a helping hand for You can always count on me. REFRAIN: Even in the darkest night there will be a spark of light There will be a star a patch of blue as long as you keep hoping Yet there is a time to come People can be brave and strong Then, if we can hold together Then we can make our dreams come true. Sometimes when the dream ends up into pieces suddenly we try to understand the madness of a war, the game never ceases On and on it goes until the end Think of all the merry moments Think of all the happy years Stick to all those merry moments through the bitter taste of tears Think of all the living hours that your life is built upon Memories that could be ours Think of all the time, the good time still to come REFRAIN: Even in the darkest night there will be a spark of light There will be a star a patch of blue as long as you keep hoping Yet there is a time to come People can be brave and strong Then, if we can hold together Then we can make our dreams come true. Tekst: Della Bosiers Muziek: Ben van der Linden |
|
Free again |
| My body's aching, my eyes almost dry Think of the fights and the fuss, and then the quiet goodbye The empty house on the hillside, with meadows all around where all our dreams came to an end and all our try-agains couldn't stop the end and on a day like today I knew that we were through But I'm free again and on my own and my very life's beginning today because I'm free again and on my own and the hard times may come I know - I had some but I think I can win in the end. I do not say there were no happy moments there surely were and you know I will remember them I'll think of us as a fairy tale without the happy end as all the fairies have gone their way and the old wizzard isn't bound to stay and on the very last page there's an empty space But I'm free again and on my own and my very life's beginning today because I'm free again and on my own and the hard times may come I know - I had some but I think I can win in the end. But I'm free again and on my own and my very life's beginning today because I'm free again and on my own and the hard times may come I know - I had some but I think I can win in the end. Tekst en muziek: Della Bosiers Arrangement: Ben van der Linden |
|
Heksensabbath |
| Boven de stad, ver van de mensen, het licht in de straten een keer per week hebben wij afspraak op drie platte daken in de stad, in de donkere stad in de stad, in de donkere stad Daar komen wij heksen en gnomen, demonen tezamen Daar vieren wij heksensabbath op de rand van de daken in de stad, in de donkere stad in de stad, in de donkere stad Denk niet wat des duivels is, is dood Als je 's nachts de hemel donkerrood ziet kleuren 't is geen vuur, geen mens, geen dier dat huilt helleduivel zelf is 't die de heksendans de nacht inhuilt Boven de stad, ver van de mensen, het licht in de straten een keer per week hebben wij afspraak op drie platte daken in de stad, in de donkere stad in de stad, in de donkere stad Tekst en muziek: Della Bosiers |
|
Het diepste plekje van m'n hart |
| Natuurlijk ben ik bij je, 'k laat je toch niet zo we zijn toch altijd samen al moet ik altijd weg, weer ergens naartoe en kom ik nooit op adem jij hier en ik weer daar, zo missen wij elkaar soms vele lange dagen en duurt het soms te lang voor je kleine pijntjes vervagen Je wangen ruiken zoet naar koekjes en naar snoep ik moet je even strelen soms heb ik zelfs nog zin om zomaar tussenin met je pop te spelen en heb ik soms verdriet duurt dat nooit heel lang we zijn toch altijd samen je zit in 't diepste plekje van m'n hart Maar op een goeie dag, een heel speciale dag dan gaan we samenwonen jij, Ivo, Veronique, Natasha, Ann en ik in ons huis vol kinderdromen met touters (schommels) in de tuin, een hoge bomenkruin en koekeloerehanen en vlieren en pioenen en een vijver vol zwanen Dan ga ik nooit meer weg voor geen geld of goed dat moet je goed onthouden 'k heb soms teveel beloofd het draait soms in m'n hoofd 'k maak steeds dezelfde fouten maar we zijn toch altijd samen je zit in 't diepste plekje van m'n hart. Tekst en muziek: Della Bosiers Arrangement: Ben van der Linden |
|
Het eerste feest |
| 1.Vroeger is voorbij en toch: die dag blijft me bij alles was zo simpel met je ouders aan je zij en vanaf donderdag tot zaterdag telde je de uren af iedereen erbij dat eerste feest speciaal voor mij. 2.In het oude huis dat rook naar boenwas en prei stonden tafels klaar gedekt met zilveren gerei er was ook binnenin een zindering in mijn herinnering Frieda, Jos en Dré die brachten veel cadeautjes mee. 3.Zingend in de rij een jurk met linten van zij spelen tot het donker werd met neefjes in de wei zo is er groot geluk en klein geluk en zoiets kan nooit meer stuk alles is te koop maar niet een dag met zoveel hoop. Tekst: Della Bosiers Muziek: Ben van der Linden |
|
Het groene oog |
| Op dinsdagavond laat de stem van Boudewijn, die praat en bovenal dan het gevoel dat hij naast jou zat op een stoel Je keek vlak in dat groene oog en vond accenten, laag en hoog de trillingen vlakbij je oor je zocht de zenders op 't gehoor Refrein: Van Hilversum tot Ankara tot in de verste uithoeken van Afrika van Beromünster, Beograd nog wel niet stereofonisch maar het deed je wat. Zondagochtend vanaf mei de stem uit Brussel die dan zei aan wachters uit Lyon of Nice: "betrokken, wachten, het is mis de duiven worden niet gelost" Ik wou dat horen kost wat kost waarom en hoe - och wist ik veel het was gewoon een ritueel Refrein: Van Hilversum tot Ankara tot in de verste uithoeken van Afrika van Beromünster, Beograd nog wel niet stereofonisch maar het deed je wat. En 's nachts de stem uit Reykjavik of Istanbul, dat gaf een kick met veel inversie en geruis maar dat gaf niks want je was thuis Het weerbericht, Soldatenuur en gymnastiek om zeven uur Op zondag altijd opera's het Slavenkoor en aria's Refrein: Van Hilversum tot Ankara tot in de verste uithoeken van Afrika van Beromünster, Beograd nog wel niet stereofonisch maar het deed je wat. (2x en fade out) Tekst: Della Bosiers Muziek: Ben van der Linden |
|
Heverlee |
| 't Was koud in 't park van Heverlee bevroren was het mos Ik moest terug om half twee dus nog maar eens gebrost en nooit ben ik al zo gekust als daar in 't park van Heverlee. nee nooit ben ik al zo gekust als daar in 't park van Heverlee. Je kamer op 't Ladeuzeplein was ongerieflijk, duur en klein we waren eerstejaars en arm we vrijden ons daar warm en nooit heb jij me nog gekust als daar in 't park van Heverlee nee nooit ben ik nog zo gekust als daar in 't park van Heverlee. Stadhuis, getuigen, bloemekee familiefoto's na 't diner en voor je 't wist de ringen om en een week naar Heist aan zee. Maar nooit heb jij me nog gekust als daar in 't park van Heverlee nee nooit heb jij me nog gekust als daar in 't park van Heverlee. Jij hebt een baan, ik werk in huis, de kinderen zijn weinig thuis. Ik kijk naar Dallas op de buis, toch nog iets hartigs hier in huis. dat doet me denken aan die kus daar in ' t park van Heverlee dat doet me denken aan die kus daar in 't park van Heverlee. Tekst en muziek: Della Bosiers |
|
Heverlee / Herent, TGV |
| 1. In Herent rijdt de trein voorbij de mensen zijn daar niet zo blij want reed de trein al nooit op tijd hun huizen zijn ze kwijt. Refrein: Want Brussel fluistert sst en snijdt je achtertuin in twee je wijk, je wereld: weg ermee het wonder van de TGV. 2. Het plan is klaar op wit papier het oud station dat kwam tot hier een straat te veel, een brug te ver ze slopen her en der. Refrein: Want Brussel fluistert sst en snijdt je achtertuin in twee je wijk, je wereld weg ermee het wonder van de TGV. 3. Verdwijnen zal het allemaal: 't station, den Bremt, het areaal een snelspoor hier, een steunmuur daar en 't viaduct is klaar. Refrein: Want Brussel fluistert sst en snijdt je achtertuin in twee je wijk, je wereld weg ermee het wonder van de TGV. Tekst en muziek: Della Bosiers |
|
Hiva Oa |
| Ik denk: die z'n droom was altijd al waar dat eeuwige weggaan van hier of van haar dat vloeken en dansen dat leven in lagen vrij noch gebonden in woede of vlagen. En nu is geen lofzang of standbeeld te groot de ene z'n dood is de ander z'n brood... Ze spuwen hem uit of luisteren niet hij trekt erop uit geen mens die het ziet. Het lijkt net alsof de snobs en de vromen altijd met eendere liedjes willen komen en nu is geen lofzang of standbeeld te groot de ene z'n dood is de ander z'n brood... Ze apen hem na en zingen zijn lied en stukje bij beetje verslijt het verdriet. Het enige waar ze niet bij kunnen komen is Hiva-Oa en het schip met zijn dromen en verder geen lofzang of standbeeld te groot de ene z'n dood is de ander, uiteindelijk de ander z'n brood... Tekst: Della Bosiers / Muziek: Ben van der Linden |
|
Kei tof |
| solo: Heleentje is me d'r eentje die zit kevers op de hielen en steekt stokken in de wielen van de jongens hun motoren van heel ver kan je dat horen. Soms als Leentje mee gaat skaten ja dan zal je het ook weten om ter hoogst en om ter langst zonder handen, zonder angst Refrein (allen): Kei tof, kei tof, kei tof (2x) solo: Heleentje is me d'r eentje die is één keer na het vallen van haar mountainbike, in Halle met twee afgebroken tanden en twee doorgesleten banden toch nog netjes terug gereden tot bij Dokter Jans, beneden en die zei: "Dat kan niet missen jij blijft nog een tijdje slissen". Refrein (allen): Kei tof, kei tof, kei tof (2x) solo: Heleentje is me d'r eentje die is één keer wezen surfen ja, je moet het toch maar durven met in Knokke, windkracht zeven, tot bij Breskens afgedreven. Heleentje, Heleentje, Heleentje, Heleentje Refrein (allen): Kei tof, kei tof, kei tof (4x) Kei tof. Tekst: Della Bosiers Muziek: Ben van der Linden |
|
Kerst van Jeroen |
| (Kerst loopt niet altijd zo goed af als in de verhalen. De Kerst van Jeroen in ieder geval niet...) Ieder jaar als het Kerstmis wordt nachten lang en dagen kort zit Jeroen te koekeloeren kijken naar hoe het donker wordt. Pa is uit en ma is werken en het huis is stil en leeg niks te zien op televisie als ik nu maar vriendjes kreeg. Al de lichtjes schijnen schoon in de grote groene boom kunnen toch het hart niet warmen als vervlogen is de droom. En wat doet een mens van tien heel lang naar de lichtjes zien naar de grote kandelaar slingers, bollen, eng'lenhaar en hij is voor niemand bang wachten duurt alleen zo lang dan opeens een grote vlam kijk hoe een kerstboom branden kan... Al de lichtjes schijnen schoon in de grote groene boom kunnen toch het hart niet warmen als vervlogen is de droom. Tekst en muziek: Della Bosiers |
|
Krik-krak |
| Hé daar, kom je mee met mij Hé daar, ga je scheep met mij Er zijn (zo)veel nieuwe plekjes die ik jou wil laten zien Hé daar, speel je mee met mij Hé daar, hou vandaag maar vrij Ik weet duizend leuke dingen, tel maar vast tot tien We kunnen hinkelen of zingen We kunnen hinkstapspringen Of we gaan holder de bolder naar de grote oude zolder... Refrein (2x): Krik-krak, krik-krak Doe de deur maar zachtjes dicht Krik-krak, krik-krak Doe maar uit het licht. Hé, daar drijft een wolk voorbij Hé daar weer een ster erbij Hé daar, doe een wens en maak jezelf eens blij Kijk, het is weer volle maan Zie je al die sterren staan? Trek je stoute schoenen aan en laat je maar eens gaan. Kijk, ik teken avonturen met mijn vingers op de muren Kijk, ik schilder taferelen Je hoeft je niet meer te vervelen... Refrein (2x): Krik-krak, krik-krak Doe de deur maar zachtjes dicht Krik-krak, krik-krak Doe maar uit het licht. Spinnend als de poezen in het raamkozijn ver van het lawaai en het gewemel Zo dicht bij mekaar, wat kan dat zalig zijn Samen naar de zevende hemel. INSTRUMENTAAL Krik-krak, krik-krak Doe de deur maar zachtjes dicht Krik-krak, krik-krak Doe maar uit het - doe maar uit het licht. Tekst: Della Bosiers Muziek: Ben van der Linden |
|
l'Escaut |
| C'était, je crois, la mi-novembre et dans le noir, nus dans ta chambre nous nous aimions, sans rien nous dire c'était comme si s'était la dernière fois. Mais le fond de l'air est doux et chaud les astres tout au loin là-haut si beaux et la lune s'est épanouie les arbres en sont encore ébahis et puis le vent qui nous fredonne un air venu je ne sais d'où Toutes ces gares qui se ressemblent mêmes espoirs, mêmes attentes je n'aime pas ces rues désertes; l'aube trop claire qui me rappelle nos adieux... Mais le fond de l'air est doux et chaud les astres tout au loin là-haut si beaux et la lune s'est épanouie les arbres en sont encore ébahis et puis le vent qui nous fredonne un air venu je ne sais d'où Près de l'Escaut Jeanne se lève tire les rideaux, la nuit s'achève et puis au loin, la cathédrale sonne le glas pour ceux qui ont le c¦ur gros. Tekst: Della Bosiers Muziek: Ben van der Linden |
|
La belle dame |
| Une belle dame s'en alla au bois Une belle dame s'en alla au bois Elle y vit, elle y vit les belles heures de sa vie Elle y vit, elle y vit les belles heures de sa vie. Tekst: Della Bosiers Muziek: Ben van der Linden |
|
La Bisbal |
| 1. We gingen weg op een avond en na een nacht in de trein toen ik je eindelijk terugvond vroeg ik me af hoe het huis nu zou zijn En na de bocht in de verte de torens van La Bisbal het adembenemende landschap en dan het briefje van jou in de hal Refrein: En het was stil ongelooflijk stil, samen alleen wat was het stil alles wat je wil alles had een ziel wachten op wat er komen gaat, komen gaat, komen gaat 2. De dag daarop werd ik wakker je speelde toen nog Chopin boven het huis en de akker stond er een hemel van aquamarijn Het rook er naar kamperfoelie we gingen heel ver in zee mee naar het park van Gaudi als Montserrat je dat vroeg ging je mee Refrein: INSTRUMENTAAL 3. Het dorp is leeg en verlaten en ook de rest was je kwijt je had het niet in de gaten zo'n moment blijft je bij voor altijd. Tekst: Della Bosiers/Ben van der Linden Muziek: Ben van der Linden |
|
La chamade |
| On s'est dit trop de mots d'amour trop de "jamais", trop de "toujours" faute de rêve, on coupe court, c'est le compte à rebours et puis on n'y croit plus du tout et le c¦ur tout endolori, on se dit que la belle vie c'est bien fini... On reste seule et sage on vît sa vie à reculons, plus rien de se partage les jours sont lents et longs, et puis on n'y croit plus du tout et le c¦ur tout endolori on se dit que la belle vie c'est bien fini... Et un matin ensoleillé, dans une cour illuminée après la dérobade revoilà la chamade. Tekst en muziek: Della Bosiers |
|
Lied van de malheuren |
| Ken je Anna van 't gesticht? Die is gisteravond weggelopen ze kon de rotsfeer in dat gesticht niet langer meer verkroppen drie dagen is ze spoorloos alleen in haar peignoir ze hebben haar gevonden aan de Stenenbrug en nu gaat ze braaf terug Refrein: Op wanhoop staat geen prijs geen toekomst is zo grijs of er is hoop Dat zijn van die malheuren daar loopt een deftig mens niet mee te koop En Ida van hiernaast die is het beu, die drinkt zich langzaam naar de knoppen de huur weer niet betaald; ze hoort de deurwaarder al kloppen maar waar moet ze nu weer naartoe ze wil eruit maar weet niet hoe 'k heb ook ons Annemieke nog; mijn lieve kind I feel so blue Refrein: Op wanhoop staat geen prijs geen toekomst is zo grijs of er is hoop Dat zijn van die malheuren daar loopt een deftig mens niet mee te koop Maar als de boiler het niet doet, de bloemen op de ruit van de veranda staan het binnen even koud als buiten is wat doe je daar dan aan Je kruipt nog vroeger in je bed zet de radio op tien wat weet een volle maag van een lege wie arm is is gezien Refrein: Op wanhoop staat geen prijs geen toekomst is zo grijs of er is hoop Dat zijn van die malheuren daar loopt een deftig mens niet mee te koop Tekst en muziek: Della Bosiers Arrangement: Ben van der Linden |
|
Lief kindje |
| Zeg mij eens lief kindje waar gaat gij naar toe? Zeg mij eens lief kindje waar gaat gij naar toe? Naar het bos, naar het bos rusten op het zachte mos Naar het bos, naar het bos rusten op het zachte mos. Tekst: Della Bosiers Muziek: Ben van der Linden |
|
Mij kan niets meer gebeuren |
| Niets stond me nog te wachten dan kommer en kwel de trein van kwart voor achten, de kleurloze hel en tobben bij de spruitjes en koffie bij de buis en al mijn roze dromen in gruis Van al die lauwe liefdes had ik schoon genoeg niets had ik te verliezen, illusies genoeg radeloze nachten, levenslange rouw was het dat nu echt wat ik wou Refrein: Maar mij kan niets meer gebeuren de zon zet mijn huis in kleuren die heeft nu de nevels weggejaagd maar mij kan niets meer gebeuren gedaan met de oude sleuren ik heb wat ik wou want nu heb ik jou. Toen was het leven lijden, iedere dag het eind was niet te vermijden dat ik dat niet zag radeloze nachten, jaren om zeep dat ik dat niet eerder begreep Refrein: Maar mij kan niets meer gebeuren de zon zet mijn huis in kleuren die heeft nu de nevels weggejaagd maar mij kan niets meer gebeuren gedaan met de oude sleuren ik heb wat ik wou Maar mij kan niets meer gebeuren de zon zet mijn huis in kleuren die heeft nu de nevels weggejaagd maar mij kan niets meer gebeuren waarom zou ik nu nog treuren ik heb wat ik wou want nu heb ik jou, nu heb ik jou, nu heb ik jou. Tekst en muziek: Della Bosiers Arrangement: Dick Bakker |
|
Mortsel-Oude God |
| Op straat is het stil, het is zondagnamiddag de mast op 't balkon waait mee in de wind heel ver hoor je 't voetbal, want dit is de hoogdag met tee in 't salon en tijd voor het kind Annemie op haar kamer met roze gordijnen een boek in een hoek en één been in de zon die maakt verre reizen langs grote paleizen langs bergen en zeeën waar de wereld begon Carthagena, Kiparissi, Veracruz en Koksijde-Bad Carthagena, Kiparissi, Veracruz en Diksmuide-Stad Ze kent alle streken, ravijnen en kreken de hoogtes en laagtes, het regenseizoen Zo droomt ze de namen, ze heeft ze tesamen op lijsten en kaarten in zo'n groot groen boek De wind op de pampa's, de geur van de ramblas de kleur van de atlas, een zee van koraal en zo is de wereld van vlakbij bekeken misschien nog het mooist op vierkleurenpapier Carthagena, Kiparissi, Veracruz en Koksijde-Bad Carthagena, Kiparissi, Veracruz en Diksmuide Op straat is het stil, het is zondagnamiddag de mast op 't balkon waait mee in de wind heel ver hoor je 't voetbal, want dit is de hoogdag en in het salon staat de tijd even stil. Tekst: Della Bosiers Muziek: Ben van der Linden |
|
No longer blue |
| Gone are the easy Maydays when living was fun strolling along the summer hays a new love began no one made a mess of it the way that I did I guess I was too hard to get on with But as I am recovering from that last fight trying to get the knack again dark was the night no more nasty mornings no more gloomy days drinking all the sorrows away See the sun sun shining in the morning see the bright colours of the dawning the rainy day worries fade away See the sun shining in the morning see the bright colours of the dawning I'm no longer blue now I've got you. But as I am recovering from that last fight trying to get the knack again dark was the night no more nasty mornings no more gloomy days drinking all the sorrows away See the sun sun shining in the morning see the bright colours of the dawning the rainy day worries fade away See the sun shining in the morning see the bright colours of the dawning I'm no longer blue See the sun sun shining in the morning see the bright colours of the dawning the rainy day worries fade away See the sun shining in the morning see the bright colours of the dawning I'm no longer blue now I've got you, now I've got you, now I've got you. Tekst en muziek: Della Bosiers Arrangement: Dick Bakker |
|
Op weg naar huis |
| Een thuis dat is meer dan een dak boven je hoofd of een kamer met meubels en met muren Een thuis dat is meer dan een huis met een gazon of een bebloemd balkon en vriendelijke buren. Een thuis dat zijn de uitgestoken handen van iemand die nog in jou gelooft van iemand die jou niet wil veranderen die je verwacht, want beloofd is beloofd. Wat te zeggen tegen mensen wie het spreken is vergaan van wie dromen, hoop en wensen vaak in rook zijn opgegaan. Wat te zeggen tegen mensen die niet weten waar naar toe die zijn gegaan tot aan de grenzen ze zijn hopeloos en moe Langs jaren-oude wegen zijn wij op weg naar huis al vechten we ertegen we zoeken naar een thuis. maar... Een thuis dat is meer dan een dak boven je hoofd of een kamer met meubels en met muren Een thuis dat is meer dan een huis met een gazon of een bebloemd balkon en vriendelijke buren. Een thuis dat zijn de uitgestoken handen van iemand die nog in jou gelooft van iemand die jou niet wil veranderen die je verwacht, want beloofd is beloofd. Tekst: Della Bosiers Muziek: Ben van der Linden |
|
Panamarenko |
| Wie vliegt er hoog boven de daken zodat er niemand hem kan raken toch niet de nuchteren van geest die overal al zijn geweest met beide voeten op de grond nooit zullen vinden wat hij vond Wie zweeft er hoog boven de bomen waar zelfs de vliegtuigen niet komen wie kijkt er niet op een PK wie gaat da Vinci achterna met ara's en een farao en krokodillen in de Zoo Refrein: Panamarenko, Panamarenko Panamarenko, toedeloe, bonjour, dada Wie reist langs manen en planeten speelt met raketten en magneten tot op de bodem van de zee neemt 'ie z'n verlangen mee verlangen naar de stratosfeer naar hoger, verder, meer en meer Misschien zijn wij dat wel vergeten zijn onze dromen wat versleten ik wil die dromen nooit meer kwijt beelden uit een oude tijd de paadjes in den botaniek de grotten en de basiliek Refrein: (2x) Panamarenko, Panamarenko Panamarenko, toedeloe, bonjour, dada tekst: Della Bosiers muziek: Ben van der Linden |
|
Petit coeur |
| Je ne te laisse pas, parce que toi et moi on est toujours ensemble bienque je sois partie pour gagner ma vie j'ai peur pour toi, j'en tremble toi qui est restée là et moi qui suis ici tu sais que tu me manque je n'ai connu aucun de tes petits chagrins quand je rentre tes joues qui sentent bon, les petits macarons et les madeleines, comment te faire sourire, je ne sais plus que dire mais j'ai de la peine aussi loin que tu sois, je suis toujours là je t'ai gardé une place dans le tout plus doux coin de mon c¦ur. Mais un beau matin, un matin d'avril on ira vivre ensemble toi, Daniel et Geoffroi, Natascha, Anne et moi près du bois de la Cambre et dans le grand jardin il y aura un étang plein de poissons rouges et un toboggan, et des cerf-volants avec leur trames qui bougent alors je resterai, cette fois-là pour de bon et tu dois me croire Ce que tu me dis là - j' t'en ai fait, des promesses je l'ai gardée, ta place tu es mon tout, mon doux, mon petit c¦ur. Tekst en muziek: Della Bosiers Arrangement: Ben van der Linden |
|
Séguret |
| Ce murmure dans les saules et dans les rosiers et le choeur des cigales dans les micocouliers et ce doux gazoullis, les couleurs et les cris et le vol d'une hirondelle dans la matinée si belle et le bleu dans le blé et le vert dans les prés c'est une voix qui chuchote dans les allées qui chante dans l'eau et dans les roseaux que je t'aime, que je t'aime, que je t'aime toujours. Les vagues caressent d'un lent clapotis, une douce promesse dans les voiles endormies, et le souffle si lourd dans un ciel de velours et le vol d'une alouette dans les cerisiers en fête et le bleu dans le blé et le vert dans les prés c'est une voix qui chuchote dans les allées qui chante dans l'eau et dans les roseaux que je t'aime, que je t'aime, que je t'aime toujours. Ici, j'ai tout retrouvé loin des bruits de la ville les plus beaux paysages les rivages tranquilles s'il y a des émois qu'on ne peut expliquer moi je sais qu'avec toi c'est la félicité Et le bleu dans le blé et le vert dans les prés c'est ta voix qui chuchote dans les allées qui chante dans l'eau et dans les roseaux que je t'aime, que je t'aime, que je t'aime... toujours. Tekst: Della Bosiers Muziek: Ben van der Linden |
|
Tien plekken (Om nooit meer te vergeten) |
| Als alles gewikt is en gewogen als vriend en vijand zijn geteld je weet, wat waar is, wat gelogen in woorden en in ogen De vorm van dingen gaat vervagen de namen weet je soms niet meer gezichten onthou je nog bij vlagen je hebt zo van die dagen Refrein: Dan zijn er plekken om nooit meer te vergeten tien plekken om terug naar toe te gaan tien plekken, getogen en geboren gewonnen en verloren En ben je dan zover gekomen dat heimwee op jou geen vat meer heeft je een naam, een plaats hardop kan dromen ze jou voor ogen komen Een sfeer, een stem, een situatie een kleur, een oude melodie een geur, een vage associatie een hevige sensatie. Refrein: Zo zijn er plekken om nooit meer te vergeten tien plekken om terug naar toe te gaan tien plekken, van stilstaan tot bewegen als bakens langs de wegen Tekst: Della Bosiers Muziek: Ben van der Linden |
|
Vlaams satirisch liedje |
| En nu zing ik een klein Vlaams satyrisch liedje een gesel-me-wel-maar-bijt-me-nietje het onderwerp is... Daarbij komt... En verder nog... Niet te vergeten echter... Met als dijenkletser... En ze leefden nog lang en gelukkig. U hoorde het laatste, het vreselijk laatste, het gruwelijk laatste, Vlaamse satyrische liedje. Tekst en muziek: Della Bosiers |
|
Zichen-Zussen-Bolder |
| Maandagmorgen kwart voor acht pijpestelen, nooit gedacht Weet je wat ik nu zou willen doen? Zomaar eens op Limburg aan 't is een boogscheut hier vandaan laat de vaat maar staan, komaan we gaan even alles achterlaten al dat loos geraas files, faxen, telefoontjes mijn naam is haas Refrein: Holderdebolder naar Zichen-Zussen-Bolder Holderdebolder, op weg naar Denderleeuw Holderdebolder terug langs Heusden-Zolder Kom laat de boel de boel al was 't alleen maar om 't gevoel. Bakker, slager, wasserij, nummer negen in de rij bruine envelop speciaal voor mij Dakgoot lek, een man die tobt snipverkouden, neus verstopt en de dokter heeft vandaag net vrij. Kom we gaan een toerke doen per trein of autocar Als we ons wat haasten zijn we vóór de middag daar Refrein: Holderdebolder naar Zichen-Zussen-Bolder Holderdebolder, op weg naar Denderleeuw Holderdebolder terug langs Heusden-Zolder Kom laat de boel de boel al was 't alleen maar om 't gevoel. Holderdebolder naar Zichen-Zussen-Bolder Holderdebolder, op weg naar Denderleeuw Holderdebolder terug langs Heusden-Zolder Kom laat de boel de boel al was 't alleen maar om 't gevoel. Tekst: Della Bosiers Muziek: Ben van der Linden |
|
Zomer in Broekhuizen |
| Melancholie staat aangenaam laag in de aanbieding vandaag zon, ondergaand en wel losse galmen konversaties aan de rand van de rivier, verder frambozen, met kraagje, in dozen klaar voor de jam, morgen, en pimpernel, bernagie en hyssop tegen de muur van de schuur Geluk op zicht: voorwaarden te bevragen bij de eigenaar geen tussenpersonen straks is het alweer tijd voor beurré hardy, oost- indische kers, losse bladeren. en de zomer op flessen getrokken; in rekken gerangschikt staan de dagen die geweest zijn. terugkomen doet niets alles komt nog anders terecht dan gedacht. Tekst: Della Bosiers Muziek: Ben van der Linden |